آشنایی با پارچه های ضد حریق و کاربرد های آن

مقدمه

تاریخچه پارچه های ضد حریق به اواسط قرن بیستم باز می گردد. در ابتدا، فرایند های شیمیایی برای افزایش مقاومت منسوجات در برابر آتش توسعه یافتند. یکی از پیشرفت های قابل توجه، معرفی روکش های مقاوم در برابر شعله مانند ترکیبات برم دار بود. با گذشت زمان، پیشرفت ها منجر به ساخت گزینه های سازگار با محیط زیست شد. امروزه پارچه های مقاوم در برابر آتش نقش مهمی در صنایع مختلف از جمله ساختمان سازی، خودروسازی و پوشاک ایفا می کنند و ایمنی بیشتری را در محیط های مستعد خطر آتش سوزی ارائه می دهند.

مواد تشکیل دهنده پارچه های ضد حریق

پارچه‌های ضد حریق اغلب از موادی تشکیل شده‌اند که مقاومت به حرارت و آتش دارند. برخی از انواع معمول شامل پارچه‌های ترکیب شده با فایبرگلاس، سیلیکون کاربید، یا مواد ضد حریق مخصوص هستند.

پارچه‌های ترکیب شده با فایبرگلاس از ترکیب الیاف شیشه‌ای با مواد دیگر ساخته می‌شوند. این پارچه‌ها معمولاً دارای مقاومت بالا به حرارت و آتش هستند. از آنها برای ساخت لباس‌ها، پوشش‌ها یا موارد دیگر که نیاز به ویژگی‌های ضد حریق دارند، استفاده می‌شود.

پارچه‌های سیلیکون کارباید از ترکیب موادی مانند سیلیکون و کاربید تشکیل شده‌اند. این پارچه‌ها به دلیل مقاومت به حرارت بالا و ویژگی‌های ضد حریق، کاربردهایی نظیر پوشش‌های حفاظتی، لباس‌های ضد حریق، یا استفاده در محیط‌های خاص که نیاز به مقاومت در برابر حرارت و آتش می باشند دارند.

یکی از خاص ترین مواد تشکیل دهنده پارچه‌های ضد حریق، الیاف کربنی می باشند. این الیاف به دلیل ویژگی‌های مانند مقاومت بسیار بالا به حرارت و آتش، استحکام مکانیکی خوب، وزن کم، در صنایع خاصی مانند هوافضا و صنعت اطفاء حریق مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کاربرد پارچه های ضد حریق

پارچه های ضد حریق در مواردی که ایمنی در برابر آتش بسیار مهم است استفاده می شوند. برخی از کاربردهای رایج عبارتند از:

اثاثیه منزل: پارچه های ضد حریق در پرده ها، اثاثه یا لوازم داخلی و ملافه ها برای افزایش ایمنی در برابر آتش در خانه ها استفاده می شود.

لباس کار: کارگران در صنایعی که خطر قرار گرفتن در معرض آتش یا گرما وجود دارد، مانند آتش نشانی، جوشکاری و کارهای برقی، لباس کار های مقاوم در برابر شعله می پوشند.

فضای داخلی خودرو: پارچه های ضد حریق در داخل خودروها استفاده می شود تا خطر آسیب های ناشی از آتش سوزی در صورت تصادف کاهش یابد.

فضاهای عمومی: فضاهای عمومی مانند تئاتر، سینما و هتل ها ممکن است برای رعایت مقررات ایمنی از پارچه های ضد حریق برای پارچه ها و صندلی ها استفاده کنند. هدف به حداقل رساندن اشتعال پذیری مواد و افزایش ایمنی کلی در محیط هایی است که خطر آتش سوزی بالقوه وجود دارد.

کاربرد پارچه های نسوز در صنعت فولاد

در صنعت فولاد، لباس های مقاوم در برابر آتش نقش مهمی در تضمین ایمنی کارگرانی که در معرض خطرات مختلف قرار دارند، ایفا می کنند. در اینجا چند کاربرد خاص آورده شده است:

عملیات جوشکاری: کارگرانی که در جوشکاری، برشکاری و سایر فرآیندهای کار با حرارت در صنعت فولاد شرکت دارند، اغلب لباسهای ضد حریق می پوشند تا از جرقه، فلز مذاب و گرمای تابشی محافظت کنند. ریخته گری: کارکنانی که در ریخته گری ها کار می کنند، جایی که فلز مذاب پردازش می شود، لباس های مقاوم در برابر آتش می پوشند تا از پاشش احتمالی و قرار گرفتن در معرض دمای بالا محافظت کنند.

عملیات آهنگری: در فرآیندهای آهنگری، که در آن فلز گرم می شود و شکل می گیرد، لباس های مقاوم در برابر آتش پوشیده می شوند تا خطر سوختگی در اثر تماس با سطوح داغ به حداقل برسد.

PPE مقاوم در برابر حرارت: کارگران صنعت ذوب فلزات ممکن است از تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) ساخته شده از پارچه های مقاوم در برابر آتش، از جمله ژاکت، شلوار، هود، و دستکش برای کاهش خطر صدمات ناشی از شعله و گرمای شدید استفاده کنند. استفاده از لباس کار ‌های مقاوم در برابر آتش در صنعت فولاد برای محافظت از کارگران و جلوگیری از صدمات در محیط‌هایی که گرما، جرقه‌ها و فلزات مذاب شایع هستند، بسیار مهم است.

جمع بندی

پارچه‌های ضد حریق به دلیل ویژگی‌های مانند مقاومت به حرارت و آتش، بازیابی سریع از آتش سوزی، و حفاظت از افراد و موارد در معرض خطر، در صنایع مختلف از جمله ایمنی و اطفاء حریق، هوافضا، صنایع نظامی و پزشکی اهمیت دارند. این پارچه‌ها به عنوان لباس‌ها، پوشش‌ها و محافظ از موارد حساس در مقابل حرارت و آتش مورد استفاده قرار می‌گیرند.